ben nerede hata yaptım diye düşünürken oluşan destansı liste

galiba bu bir tivitti ya da buna benzer bir tivit vardı. hemen hemen her insan yaşar bu durumu. sonrası, felaket. çünkü böyle anlarda en manasız dert bile bir köşeden başını uzatıp, "ya birader bi' dur allah'ını seversen, senlik bir şey yok" desen de gelip en üst köşeye oturuyor.

sonra da bana az bile bunlar lan diyosun :d neyse tekrara düşmeyelim yeter

(bkz: Fazla fedakarlık) Destan yazmanıza gerek yok. Tüm kapılar buna çıkacak. Kimi üzülmesin diye, kimi kırılmasın, kimi o, bu, şu dediğiniz ve kendinizden feda ettiğiniz için liste uzayıp gider. Zamanınızdan, hayallerinizden, düşüncelerinizden vs. fedakarlık ettiğiniz içindir.

Hatanın hatayı açması ve rahatsız edici bir keyif vermesi bir yerden sonra da cabası.